Tá córas fuaraithe na ngluaisteán nua-aimseartha simplí go leor. Iompraíonn an líonra cainéal frithdhúlagrán / chuisnitheoir leachtach timpeall na gcodanna is teo den inneall. Brúnn an caidéal uisce an chuisnitheoir timpeall an chainéil. Coscann an teirmeastat an chuisnitheoir ó shreabhadh go dtí go mbeidh an mótar te go leor. Iompraíonn an píobán rubair an chuisnithe ón mótar go dtí an radaitheora, chomh maith le croí an téitheoir, atá go bunúsach ina radaitheora níos lú faoin dashboard.
Úsáideann an radaitheora aer seachtrach agus gaothrán chun an sreabhán sa chóras a fhuarú, agus úsáideann croí an téitheoir teas ón chuisnitheoir agus ón lucht leanúna chun an t-aer a théamh sa charr.
D’fhonn an t-inneall fuar a théamh go tapa, tá teirmeastat feistithe air. Nuair a bhíonn sé fuar, cuireann an teirmeastat srian ar shreabhadh an chuisnithe chun é a chosc ó dhul isteach sa radaitheora. Chomh luath agus a shroicheann an t-inneall teocht, osclófar an teirmeastat agus sruthóidh chuisnithe ar fud an chórais. Oibríonn teirmeastait, clutches nó lucht leanúna fuaraithe atá rialaithe go leictreonach le chéile chun an t-uisce a choinneáil ag an teocht is fearr. Sin é an fáth gur chóir go bhfanfadh an teirmiméadar réasúnta stad nuair a théitear do charr.
